بررسی تغییرات تراکم عدسی چشم با دستگاه پنتاکم به دنبال کراس‌لینکینگ قرنیه در بیماران مبتلا به قوزقرنیه

هدف : بررسی تغییرات تراکم عدسی بیماران مبتلا به قوزقرنیه، شش ماه پس از انجام کراس‌لینکینگ قرنیه روش پژوهش: این مطالعه به صورت نیمه تجربی صورت گرفت. گروه مورد شامل چهل بیمار مبتلا به قوزقرنیه پیش‌رونده که مورد جراحی کراس‌لینکینگ (CXL) قرار گرفته بودند و گروه شاهد شامل سی و شش بیمار مبتلا به قوزقرنیه که پیش‌رفت بیماری آن‌ها متوقف شده و مورد جراحی CXL قرار نگرفتند، بود. سطح برش، استوانه‌ای به ابعاد 2×1 میلی‌متر از کپسول بود و کورتکس قدامی عدسی این بیماران توسط دوربین شیمفلاگ پنتاکم قبل و شش ماه پس از درمان بررسی شد. یافته‌ها: در گروه مورد، 40 چشم از 25 بیمار با متوسط سن 4±8/25 سال و در گروه شاهد 36 چشم از 18 بیمار با متوسط سن 1/4±25 سال مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین تراکم عدسی در گروه مورد قبل و پس از جراحی 58/0±68/6 درصد و 53/0±77/6 درصد (352/0P=) و میانگین تراکم عدسی در گروه شاهد قبل و پس از جراحی به ترتیب 27/0±53/6 درصد و 31/0±39/6 درصد بود (312/0P=). تفاوتی آماری معنی‌داری در تراکم عدسی بیماران در دو گروه مشاهده نشد (19/0P=). نتیجه‌گیری: شش ماه پس از درمان CXL تغییر مشخصی در تراکم عدسی بیماران مشاهده نشد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1392؛ دوره 19، شماره2: 114-110.